رضایی: جنگ ۱۲روزه ناجوانمردانه‌ترین جنگ علیه ملت ایران بود

رضایی: جنگ ۱۲روزه ناجوانمردانه‌ترین جنگ علیه ملت ایران بود

عباسعلی رضایی، مدیرکل بنیاد شهید و امور ایثارگران استان تهران در مراسم «یلدای اقتدار» که شامگاه شنبه در کوشک باغ هنر برگزار شد، با بیان اینکه خانواده‌ام دوران انقلاب، دفاع مقدس و حوادث پس از آن را تجربه کرده‌اند، اظهار داشت: جنگ ۱۲روزه ناجوانمردانه‌ترین جنگ تحمیلی بود که صورت گرفت.

 

مدیرکل بنیاد شهید و امور ایثارگران استان تهران افزود: اسرائیل به‌تنهایی عددی نیست؛ این آمریکا بود که دست‌پرورده خود را به‌گونه‌ای تحریک کرد تا با ملت ایران درگیر شود، غافل از اینکه ملت ایران ملتی است که اگر با آن دربیفتند، زمین خواهند خورد. ملت ایران با ایمان، از آرمان‌های خود دفاع می‌کند.

وی با اشاره به هدف قرار دادن مردم غیرنظامی گفت: دشمن می‌گفت، ما به دنبال فرماندهان و دانشمندان هستیم، اما چرا مردم بی‌دفاع را به شهادت رساندند؟ در جنگی که به تهران تحمیل شد، ۹۵ خانواده شهید مردمی داشتیم و در مجموع ۳۸۸ شهید در استان تهران تقدیم شد. در سراسر کشور نیز خانواده‌هایی بودند که تنها یک فرزند، دختر یا پسر، داشتند و همان یک نفر را تقدیم انقلاب کردند.

رضایی ادامه داد: شما خانواده‌های معظم شهدا ثابت کردید که وحدت، همفکری و کنار هم بودن، رمز پیروزی است. ما به چند جا نگاه نمی‌کردیم؛ فقط نگاه‌مان به جماران و فرمایشات حضرت امام (ره) بود و به همان عمل می‌کردیم. در جنگ ۱۲روزه نیز مردم ما نشان دادند که پای انقلاب خود ایستاده‌اند.

مدیرکل بنیاد شهید استان تهران تأکید کرد: نظامی که با خون ۲۳۲ هزار شهید آبیاری شده، متزلزل نمی‌شود. این نظام زمانی آسیب می‌بیند که میان ما تفرقه ایجاد شود و به جای خدمت به انقلاب، نظام، دین و ملت شهیدپرور، نگاه‌مان به جای دیگری معطوف شود و از آرمان‌های شهدا، امام (ره) و رهبر معظم انقلاب اسلامی فاصله بگیریم.

وی افزود: همه باید پای انقلاب ثابت‌قدم باشند. برای عبور از گردنه‌های سخت، باید به فرهنگ ایثار و شهادت رجوع کنیم؛ فرهنگ گذشت، ازخودگذشتگی، خود ندیدن و دیگران را دیدن؛ فرهنگی که انسان خود را فدا می‌کند تا دیگران در امنیت و آرامش زندگی کنند.

رضایی با اشاره به دیدار با خانواده‌های شهدا گفت: دو هفته پیش خدمت خانواده معظم زینعلی رسیدیم. شهید این خانواده از دانشمندان موشکی بود که دو دختر داشتند. در شبی که قرار بود به ورامین بروند، بچه‌ها اصرار کردند همان شب بمانند. آن شب موشکی به منزل اصابت کرد و پدر و یکی از دختران به شهادت رسیدند. باید خاطرات این خانواده‌ها ثبت شود تا ملت ما بداند چه انسان‌هایی را در راه انقلاب از دست داده‌ایم؛ انسان‌هایی که شاید جایگزینی برای آنان وجود نداشته باشد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *