‏وقتی تقاضا هم پیر می‌شود

Placeholder

وقتی تقاضا پیر می‌شود، آنکه ثروتش را ذخیره نکرده، زودتر زمین‌گیر خواهد شد.

هند و چین که سال‌ها موتور پرمصرف نفت و گاز بودند، حالا آرام‌آرام ترمز می‌گیرند. چین شاید تا اواخر دهه ۲۰۲۰ به اوج مصرف نفت برسد و هند هم در دهه ۲۰۳۰ شتابش را از دست بدهد. این یعنی بازار فسیلی آسیا، که همیشه رو به گسترش بود، وارد دوران انقباض می‌شود. ‏

برای واردکنندگان خبر خوشی است؛ مازاد عرضه یعنی قیمت‌ها متعادل‌تر و امنیت انرژی بیشتر. اما صادرکنندگان از روسیه تا ایران و عربستان، باید آماده رقابتی فرسایشی در بازاری کوچک‌تر باشند. ‏

روسیه و عربستان شاید با صندوق‌های ثروت و سرمایه‌گذاری‌های خارجی کمی از فشار آینده بکاهند، اما ایران در چند دهه گذشته فرصت طلایی ذخیره‌سازی ثروت نفتی را از دست داد؛ نه صندوقی پایدار ساخت و نه اقتصاد را از نفت جدا کرد. نتیجه آنکه هر نوسان در بازار جهانی، مستقیماً به سفره مردم گره خورد. ‏

اکنون که تقاضای نفت در حال پیر شدن است، فروشنده دیگر نمی‌تواند شرط بگذارد. یا باید به‌جای خام‌فروشی، به‌سرعت سراغ صنایع پایین‌دستی و تنوع‌بخشی اقتصادی رفت، یا باید منتظر بود تا موج انقباض بازار، با شتابی بیشتر از کاهش تقاضا، به سراغ صادرکنندگان برسد. ‏

وقتی تقاضا پیر می‌شود، آنکه ثروتش را ذخیره نکرده، زودتر زمین‌گیر خواهد شد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *