چرا بازسازی مدیریتی به نفع دولت پزشکیان است؟
حدود یکسالونیم از عمر دولت آقای دکتر پزشکیان میگذرد. در این مدت، هرچند دولت با چالشهای متعددی روبهرو بوده، اما نمیتوان از برخی عملکردهای قابل قبول در حوزههای مختلف چشم پوشید. یکی از مهمترین عواملی که کشور را در مقاطع حساس امنیتی و اقتصادی سرپا نگه داشت، استمرار فروش نفت بود؛ موضوعی که با وجود تحریمها و کارشکنیهای گسترده، همچنان روندی رو به رشد و قابل قبول داشته است. اگرچه خامفروشی در نگاه کلان یک آسیب محسوب میشود، اما در شرایط بحرانی منطقه و اقتصاد، تأمین درآمدهای ضروری کشور از همین مسیر، یک ضرورت اجتنابناپذیر بوده است.
در حوزه سیاست خارجی نیز دولت با مدیریت آقای دکتر عراقچی تلاشهای قابل توجهی در عرصه بین المللی داشته است. ایشان هم اعتماد رهبر معظم انقلاب را در اداره دستگاه دیپلماسی جلب کردهاند و هم توانستهاند مسیر گفتمانی دولت را در عرصه بینالملل پیش ببرند. در برخی مقاطع، وزارت بهداشت نیز عملکرد درخشانی داشت و همچنین برخی اقدامات مدیران نهاد ریاستجمهوری در تعامل سازنده با سایر قوا، به افزایش وزن و اعتبار دولت کمک کرد.
شخص آقای پزشکیان نیز طی این مدت در تعامل با مردم رویکردی صریح و بیواسطه در پیش گرفت و تلاش کرد فاصلهای میان دولت و جامعه شکل نگیرد؛ سرمایهای که برای هر دولتی حیاتی است.
در اصل، تغییر مدیر در شرایط ناکارآمدی یک ضرورت است؛ ضرورتی که هم از سر دلسوزی برای دولت و هم از باب خیرخواهی برای خود آن مسئول باید انجام شود. باقی ماندن فردی که توان پاسخگویی به مطالبات مردم را ندارد، نهتنها حق جامعه را تضییع میکند، بلکه به زیان آبرو و کارنامه کاری همان فرد نیز تمام خواهد شد.
خوب نیست کل کابینه هزینه برخی افراد یا جریان بشوند؛ جامعه نیز نباید از کم کاری یا عدم توانایی برخی افراد کابینه ضرر کند. لزوم اصلاحات مستمر یک عقلانیت مدیریتی است.
در نهایت، ترمیم و ارتقای دولت نهتنها به سود ساختار اجرایی کشور است، بلکه میتواند سرمایه اجتماعی دولت را نزد مردم افزایش دهد.
اعتماد مردم به دولت ها زمانی شکل میگیرد که ثمره تلاششان را ببینند و این مسیر، اگر با شجاعت و تدبیر طی شود، در مجموع منافع بیشتری را برای کشور به همراه خواهد داشت.