یک وصیت نامه کاملاً آگاهانه و شنیدنی از شهید بلورچی
شنیده‌ام کسی گفته:«خوش به حال شهدا که رفتند و راحت شدند!»اما این سخن نه شناختی از شهادت دارد، نه آگاهی از رمز و راز زنده بودن ما.
ما شهیدان از خوبی و بدی شما با خبریم. در شادی‌هایتان می‌خندیم و در غم‌هایتان اندوهناک می‌شویم.
برای خانواده شما نگرانیم و غم و شادی مردم کوچه، محله و شهر، غم و شادی ما هم هست.
شهادت یعنی ما آگاهانه زندگی دنیایی خود را فدای آرمان‌های دینی و مردمی‌مان کردیم. روح ما، تا وقتی خدا بخواهد، در همه عرصه‌ها همراه شماست.
شهادت یعنی پایداری ابدی بر صراط مستقیم، یعنی یک پای ما در دنیای شماست و یک پای ما در آسمان خدا. نه از غم شما فارغیم، نه به راحت خویش دلخوش.
اگر بارها و هزار بار دیگر هم در کنار شما بودیم، باز با همان اقتدار و بصیرت می‌آمدیم، همان ازخودگذشتگی را نشان می‌دادیم، سر بر آستان همان ولایت می‌سودیم.
خون و جان بر همان پیمان می‌فشاندیم و در هر فتنه‌ای سینه‌مان سپر بلای دین و دنیای شما بود. هزار بار دیگر هم می‌مردیم تا امر خدا بر زمین نماند.
ما با شما و شاهد شما هستیم؛ دستگیرتان در ناتوانی‌های دنیایی و یاورتان در سرگشتگی‌های آخرتی. دعا از شما، دستگیری از ما، اجابت از خدا.
عزیزانم، به راه امام پایداری کنید که:«إنَّ رحمةَ اللهِ قریبٌ من المُحسِنین»و وعده‌گاه ما: بهشت خدا.شهید مهـران (علی) بلورچی