سازمان تعزیرات؛ سخنان شیرین، کارنامه تلخ!
امین حسین رحیمی، وزیر دادگستری طی سخنانی در آیین افتتاحیه دوره کارآموزی رؤسای شعب تعزیرات حکومتی گفته است: ضابطان قضایی از جمله سازمان صمت، اتاق اصناف، دستگاه‌های نظارتی و سایر مراجع مرتبط، مسئول اصلی نظارت بر بازار هستند و تعزیرات پس از دریافت گزارش‌های تخلف، وظیفه برخورد قانونی با متخلفان را برعهده دارد.
به گزارش ایسنا، او با اشاره به حساسیت افکار عمومی نسبت به عملکرد تعزیرات، تصریح می‌کند: مردم وقتی گزارشی از گرانفروشی یا تخلف به تعزیرات می‌رسد، انتظار دارند نتیجه‌اش صدور حکم عادلانه، سریع و قاطع باشد. نگاه جامعه به شماست و آرامش بازار به تصمیمات شما گره خورده است.
وزیر دادگستری در بخش دیگری از سخنانش، نقش چندلایه تعزیرات در حفظ ثبات اقتصادی را یادآور شد و افزود: تعزیرات فقط یک سازمان برخورد نیست؛ بخشی از ساختار امنیت روانی و اقتصادی کشور است. سیاست‌های کلان سازمان، عملکرد استان‌ها و حتی نحوه مدیریت در سطح شهرستان‌ها، می‌تواند به کاهش تنش در بازار و تقویت اعتماد عمومی کمک کند.
*سخنان وزیر دادگستری بسیار شیرین اما کارنامه نمرات سازمان تعزیرات بسیار تلخ است!
همه می‌دانیم که چند سالی است عمده نرخ‌های بازار کالا و خدمات در ایران، ناواقعی و شامل “گرانی دلبخواهی” یا همان گرانی بیقاعده است که مقام معظم رهبری نیز درباره آن هشدار دادند.
در این بین اما هیچ کارنامه تأثیرگذاری هم از سازمان تعزیرات دیده نمی‌شود…
این در حالی است که سازمان تعزیرات حتی در دولت روحانی و در پاسخ به انتقادات مقام معظم رهبری از گرانی‌ها یک “بیانیه لبیک” هم صادر کرد و قول داد که گرانی‌های بی‌منطق را برمی‌دارد.
اما امروز می‌بینیم که هیچ اثری از قول‌های آن بیانیه نیست!
عجیب‌تر آنکه می‌بینیم گرانفروشان عملا برای تصمیمات سازمان تعزیرات تره هم خرد نمی‌کنند و گرانی بیقاعده هم برای همین کم نمی‌شود.
گستاخی گرانفروشان علیه سازمان تعزیرات حکومتی به جایی رسیده که حتی دیدیم ایران‌خودرو پس از محکومیت در پرونده گرانفروشی خود اما رسما دست به تهدید کارمندان و قاضی محترم سازمان تعزیرات زد و البته خبر خاصی هم از برخورد با او نشد.
توصیه برادرانه به وزیر محترم دادگستری و مدیران سازمان تعزیرات این است که آخرت خود را فدای دنیای این و آن و شیرینی پست و سمت‌ها نکنند و اگر نمی‌توانند کار کنند یا مانعی بر سر راه نظارت‌های آنها هست؛ صادقانه از سمت خود کنار بروند و یا به‌صورت شفاف با مردم و رهبری محاکات کنند و بگویند چه چیزی مانع کار آنهاست؟