ماشه، از اروپا تا کره جنوبی
اروپایی‌ها (انگلیس، فرانسه و آلمان) در ۲۸ اگوست ۲۰۲۵ مکانیسم ماشه را علیه ایران فعال کردند. بر اساس قطعنامه ۲۲۳۱، این اقدام یک شمارش معکوس ۳۰ روزه را آغاز کرد.
اروپایی‌ها (انگلیس، فرانسه و آلمان) در ۲۸ اگوست ۲۰۲۵ مکانیسم ماشه را علیه ایران فعال کردند. بر اساس قطعنامه ۲۲۳۱، این اقدام یک شمارش معکوس ۳۰ روزه را آغاز کرد: یا شورای امنیت باید در این مهلت قطعنامه‌ای را تصویب کند که تحریم‌های ایران را به‌طور دائمی لغو کند، یا در غیر این صورت، همه تحریم‌های سازمان ملل به‌طور خودکار بازمی‌گردند. ( حالت سوم، با توافق همه و طی قطعنامه ای، زمان تمدید شود، در ۲۲۳۱ نیست، اما راه حل شدنی است) - در ۱۰ روز نخست درخواست بازگشت، هیچ کشوری پیش‌نویسی ارائه نکرد. دلیل روشن بود: روسیه و چین نمی‌خواستند با تنظیم متن، عملاً روند ماشه را به رسمیت بشناسند. نتیجه این شد که وظیفه ارائه قطعنامه، طبق مقررات، به رئیس دوره‌ای شورای امنیت منتقل شد. - اینجا پای کره جنوبی به ماجرا باز شد. سئول که در سپتامبر ریاست شورا را برعهده دارد، ناچار شد قطعنامه‌ای را ارائه کند که محتوای آن، «لغو کامل و دائمی تحریم‌ها»ست. اقدامی اداری و الزامی، نه داوطلبانه و نه از سر تمایل سیاسی. - اکنون مسئله اصلی در رأی‌گیری است: برای تصویب این قطعنامه، ۹ رأی موافق و عدم وتوی ۵ عضو دائم لازم است. اما اگر حتی یک عضو دائم، مثلاً آمریکا یا انگلیس، مخالفت کند یا رأی منفی دهد، قطعنامه تصویب نمی‌شود. و در آن صورت، از فردای همان روز، تمامی تحریم‌های سازمان ملل علیه ایران به‌طور خودکار بازمی‌گردند. به زبان ساده، وتو که در حالت عادی ابزار جلوگیری از تحریم است، در مکانیزم ماشه برعکس عمل می‌کند: مخالفت حتی یک عضو دائم کافی است تا ایران دوباره با بازگشت کامل تحریم‌ها مواجه شود. از امروز تا ۲۸ سپتامبر هر کدام از اعضا رسمی شورای امنیت میتوانند مخالفت خودشان را با قطعنامه کره جنوبی اعلام کنند و منتظر ۲۸ سپتامبر هم نمانند. اگر تا ۲۸ سپتامبر، کشوری با قطعنامه کره جنوبی مخالفت نکرد، همه تحریم ها حذف میشوند.
انتهای پیام/