راه بنیادینِ مبارزه با بنیادگرایی صهیونیستی

پیش تر هم گفته ام که مسلک صهیونیستی مسلکی فوبیک و متکی بر ترسِ توهمی است. آنها همیشه در ترس زندگی خواهند کرد و در چنگال عُقاب و عِقاب عقل گرفتارند.

تردید ندارم اسراییل بنیادگراترین و نامشروع ترین حکومت تاریخ است و راه دشمنی بزرگ تر ما با آنها بازگشت به مردم، احیای اعتماد و پرهیز از دشمن گراییِ شعاری سطحی و ریاکارانه است. باید جان داد برای مردم و جان آنها را آسیب نزد. باید که چون شهید چمران بود.

راه بزرگ امنیت ما پرهیز از نگاه امنیتی و حذفی به هم میهن اعم از منتقد و مخالف غیرمسلح و مستقل است. روشنفکران و مردم نیز باید از حذف گرایی، انتقادناپذیری و خودخواهی و خشونت بپرهیزند. واقعیت نیست که اغلب مردم ایران اهل انتقادپذیری و گفت وگو نیستند و قبل از انقلاب اسلامی هم فرهنگ اقتدارگرایی داشته اند؟

دولت کابوسی اسراییل مبتنی بر حقیقت نیست و دولتی مصنوعی است که هرگز روی آرامش و قرار نخواهد دید. این دولت برخاسته از توطئه‌ است و مادر و تبار و ژن آن، دروغ و ستم و بی قراری است. ما در مقابل و درست وارونه ی اسراییل، می باید از دروغ، کینه، قشری گری، حذف گرایی و انواع بنیادگرایی پرهیز کنیم.

یکی از بزرگترین خدمت ها به اسراییل آن است که خود را از سرمایه منتقدان با اتهام نفوذی بودن محروم کنیم؛ یا اینکه با گزینش های گزینشی و سطحی و بی بنیاد و سست و ریاسالار، عامل ورود ناشایستگان و دفع شایستگان شویم. بنا بر آنچه گفتم، تنها با مواجهه مبنایی و بنیادین_  نه بنیادگرایانه- می توان علیه اسراییل به طور اساسی ایستاد و شر آن را دفع کرد. برای این منظور، می باید به گفت وگو و استدلال و رویکرد اثباتی و روشن روی آورد و از روکردِ ظنی-حدسی-توهمیِ مبتنی بر بدبینی پرهیز کرد. این بهترین مبارزه با اسراییل است و امکان توطئه‌ گری آن را یا منتفی می کند یا به حداقل می رساند.

نه برخورد خشن با تجمع کنندگان دفاع از حجاب درست است و نه برخورد با تجمع و اعتراض مخالفان حجاب. باید هر گونه تجمع اعتراضی سیاسی و بدون خشونت را ارج گذاشت و آن را مشروط به مجوزی که هرگز صادر نمی شود، نکرد. وقت آن است که از خیانت به قانون اساسی که خون های بی شماری برای آن ریخته شده دست برداریم و تجمعات را به صِرف خشونت‌بار نبودن، احترام کنیم و دست کم با خشونت وحشیانه مسبب دست یازیدن معترضان مدنی به خشونت نشویم. چه در این وضعیت، خشونت دفاعی برخلاف خشونت ابتدایی مشروع است.

اعتراض یک حق الهی است که طبیعت و خدا آن را به مردم داده و حکومت هم قادر نیست این حق را سلب کند.

انتهای پیام/