ماشه و رابطه مستقیم با تولید انرژی و صادرات
ماشه و رابطه مستقیم با تولید انرژی و صادرات
۱. قطعنامه ۱۷۳۷ (۲۰۰۶) •درست است که در بندهای ۱۲ و ۱۳، مسدودسازی دارایی‌ها و ممنوعیت انتقال فناوری‌های حساس آمده. •این قطعنامه اولین گام جدی بود و بیشتر روی بخش هسته‌ای و اشخاص/نهادهای مرتبط تمرکز داشت. •اثر مستقیمش بر بانک‌ها و زنجیره صادرات نفت محدود بود، ولی به‌طور غیرمستقیم مسیر را برای فشار بر بانک‌ها و تأمین مالی باز کرد. ۲. قطعنامه ۱۷۴۷ (۲۰۰۷) •بند ۱۰ دقیقاً می‌گوید کشورها نباید کمک مالی، آموزش و تجهیزاتی به اشخاص و نهادهای فهرست‌شده بدهند. •این تصمیم باعث شد بانک‌ها و اعتباردهندگان خارجی، خطوط اعتباری ایران را بصورت عمده متوقف کنند. ۳. قطعنامه ۱۸۰۳ (۲۰۰۸) •در بندهای ۹ تا ۱۳ تأکید ویژه بر نظارت مالی، بازرسی محموله‌های مظنون (کشتی/هواپیما) و محدودیت برای بانک‌های ایرانی وجود دارد. •این اولین بار بود که دسترسی ایران به سیستم مالی بین‌المللی به‌طور جدی محدود شد و بسیاری از بانک‌های بزرگ دنیا همکاری با ایران را متوقف کردند. ۴. قطعنامه ۱۹۲۹ (۲۰۱۰) •مهم‌ترین و گسترده‌ترین قطعنامه بود. در بندهای ۷ تا ۲۲ مواردی مثل: •ممنوعیت سرمایه‌گذاری در بخش انرژی ایران، •ممنوعیت ارائه خدمات بیمه و بیمه اتکایی برای کشتی‌های ایرانی، •محدودیت بر بانک‌ها و کشتیرانی جمهوری اسلامی (IRISL)، •و فشار بر صادرات نفت (از طریق ممنوعیت سرمایه‌گذاری و بیمه و خدمات حمل‌ونقل). • قطعنامه ۱۹۲۹ زمینه‌ساز آن تحریم‌های فراگیر شد
این قطعنامه ها نهایتا در همان زمان صادرات نفت ایران را نصف کردند و از برجام تا کنون در تعلیق بودند. چنانچه این قطعنامه ها برگردند، باید منتظر کاهش صادرات بخش انرژی و گرفتن فرصت بازسازی صنعت انرژی داخل کشور بود که نتیجه آن در سالیان نزدیک میتواند به کاهش تولید نیز بینجامد.
چهار قطعنامه سازمان ملل که با بازگشت ماشه رابطه مستقیم با تولید انرژی و صادرات آن دارند.