جاودانگی در یک نام؛ حکایت مردی از جنس اخلاصدر آرامش نورانی نام شهید حاجی‌زاده، می‌توان مسیر مردانی را دید که با ایمانشان راه را روشن کردند. 🔹او از آن دسته انسان‌هایی بود که زندگی را نه برای خود، که برای مردم، برای وطن و برای حقیقت معنا می‌کرد. ▪️گام‌هایش با اخلاص بود و نگاهش با امید؛ و همین صداقت بی‌پیرایه، او را به قامت یک الگو تبدیل کرد. ▫️شهید حاجی‌زاده رفت، اما رفتنش خاموشی نبود؛ شروعی بود برای ماندگاری. خون پاکش بر صفحه تاریخ این سرزمین، خطوطی از غیرت، شرافت و مردانگی نوشت. □یادش نه تنها اشک می‌آورد، بلکه غرور و آرامشی عمیق نیز در دل‌ها می‌نشاند. ●جایگاه چنین انسان‌هایی چیزی جز بهشت نیست؛ جایی که پاداش دل‌های صادق و قدم‌های روشنگر است. ○بهشتی که بوی آرامش، نور و آمرزش می‌دهد و مأوای کسانی است که برای خوبی‌ها جان داده‌اند. 🔻روحش قرین رحمت، یادش جاودانه، و راهش چراغی برای آیندگان باد.