محمد هادی سراغ رفیق عکاسش رفت و به شوخی و لبخند گفت: مـن زشـت‌ام! اگه شهیـد بشم هیچ‌ڪس برام ڪاری نمی‌کنه! تو یه پوستـر برام بزن معـروف بشم و خنـدیـد.

این را یڪی از دوستان شهید محمد هادی ذوالفقاری از او روایت ڪرده است... و این تصـویـر همان طـرح سفـارش اوست و چه شیرین است این لبخنــد...
ِ

حاج حسین یکتا راوی دفاع مقدس در روایت بسیار جالبی می گوید : تیپ ظاهری زمانی خوب است که زیباترین‌ها به آن نگاه کند.

بنابراین زیباترین تیپ را شهدا می‌زدند و زیباترین افراد یعنی امام زمان (عج) به آن‌ها نگاه می‌کند ، و برای همین است که تصاویر شهدا ویاد وخاطره آنها اثرگذاری دارند.

یک تکه استخوان یک شهر را به هم می‌ریزد با اینکه هیچ رده و سمتی نداشت، هیچ ردیف و بودجه و هیچ چیز دیگری نداشت، اما این شهدا به خاطر اثرگذاری ید بیضا موسی می‌شوند.

شهیدان نماد “ عند الله یرزقون“ هستند.

شهید ذوالفقاری در سال 1367 دیده به جهان گشود. او در شب جمعه و چند روز بعد از ایام فاطمیه به دنیا آمد.

ولادت ایشان با شهادت امام هادی (علیه السلام) مصادف است؛ بر همین اساس نام او را محمدهادی می‌گذارند.

عجیب است که او عاشق و دلداده امام هادی (علیه السلام) شد و در این راه و در شهر  امام هادی (علیه السلام) یعنی سامراء به شهادت رسید.

خانواده‌ محمد هادی می‌گویند: هادی اذیتی برای ما نداشت. آنچه می‌خواست را خودش به دست می‌آورد.

از همان کودکی روی پای خودش بود. مستقل بار آمد و این، در آینده زندگی او خیلی تأثیر داشت.

هادی از اول یک جور دیگری بود. حال و هوا و خواسته‌هایش مثل جوانان هم‌ سن و سالش نبود. دغدغه‌مندتر و جهادی‌تر از جوانان دیگر بود.

انتهای پیام/