قرآن کریم کلید واژه‌ی عجیبی را بیان می فرماید که کل این ساختار (تئوری فلسفه غرب) را متلاشی می‌کند، قرآن کریم می فرماید خوبی و خوشی یکی نیستند؛ بلکه دقیقاً متضاد یکدیگرند. همچنین کسی به خوبی نمی‌رسد تا از خوشی عبور کند!
قرآن اساساً لذات را برای ابرار معرفی و بیان می‌کند و لذت‌های سطحی دیگر را به طور مخصوص در شأن حیوانات (انعام) می‌داند.

 در روایت داریم: «اطراف جهنم را شهوات گرفته است، همان چیزی که اول و سریع می‌خواهی به آن برسی. آن هایی که نمی‌خواهی و کراهت داری، بهشت پشت همان‌هاست.»

می‌دانی آن زنی که می‌خواهد تو را خوشبخت کند، چه زنی است؟ همان که از او خوشت نمی‌آید!

 این تعبیر امیرالمومنین علی علیه‌السلام در خطبه قاصعه (۱۹۲ نهج‌البلاغه) است که حضرت می فرمایند: 
خدا وقتی می‌خواهد امتحان کند به این گونه عمل می‌کند که اگر چیز خوبی را هم بخواهد در مقابلت قرار بدهد، بدی‌هایش را فقط به تو نشان می‌دهد.

? اصلاً کار و روش خدا همین طور است که جذابیت‌ها را می‌گیرد و حذف می‌کند تا امتحانت کند.

با این حساب، آدم اگر به لذت و خوشی رسید، باید بدگمان باشد که کجای کار من گیر داشت که نفسم خوشش آمد!

 برگرفته از جلسات «دوراهی وظیفه و نتیجه»
استاد امینی خواه
#امیرالمؤمنین 
#نفس_مطمئنه
#نهج_البلاغه 
#مپ