عمادالدین باقی، فعال اصلاحطلب و از دستگیرشدگان فتنه 88 در بخشی از یک مصاحبه با انصافنیوز پیرامون ستاد حقوق بشر قوه قضائیه گفته است: این ستاد به جای آنکه ستاد حقوق بشر باشد در واقع یک ستاد اداری برای دفاع از عملکرد قوه قضاییه و کل حکومت و در نتیجه بیشتر یک ستاد تبلیغاتی است، ستاد حقوق حاکمیت است نه ستاد حقوق بشر. بیش از آنکه با شهروندان هماهنگ باشد و تظلم خواهی آنها را گوش کند با نهادهای امنیتی و سیاسی هماهنگ است.
او میافزاید: -من- ندیده و نشنیدم که بسیاری از متهمان و محکومان از طریق این ستاد توانسته باشند احقاق حق کنند.
باقی همچنین با اظهار اینکه ستاد حقوق بشر قوه قضائیه "ستاد مالهکشی" است تصریح میکند: مشکل این است که به این نکته که دیگران درباره آنها چه قضاوت میکنند التفاتی ندارند. کسانی که قضاوت دیگران را مبنای تصحیح عملکرد خود قرار نمیدهند و میخواهند یکجانبهگرایانه بتازند هیچ وقت کامیاب نمیشوند و نتیجهاش میتواند به چیز خوبی منتهی نشود.
او در عین حال گفته است: البته به طور موردی یک تجربه مثبت دارم که مربوط است به یک کودک مجرم زیر ۱۸ سال در شیراز که برای اجرای حکم اعدام برده بودند و با وجود اینکه فقط چند ساعت قبل به واسطه یکی از دستاندرکاران قضایی به آقای غریب آبادی دبیر ستاد، اطلاع داده شد با پیگیری ایشان و شبانه این حکم متوقف شد. نجات جان یک انسان کاری بزرگ و ستودنی است اما با یک گل بهار نمیشود و گل های فراوانی باید؛ به ویژه وقتی آمار بالای اعدامها در طول سال را مشاهده میکنیم. بنابراین با تجربههای موردی و اندکشمار نمیتوان ارزیابی مثبت به دست آورد.
*از حرفهای نامودبانه و غیر حرفهای آقای باقی که بگذریم لکن گویا او تصور میکند نهادهای حقوق بشر در سایر ممالک جهان در خدمت جایی غیر از کشور خودشان هستند که مالهکش نیستند!
و از همین روست که باید از باقی پرسید چه نظری درباره کارنامه نهادهای حقوق بشری ممالک راقیه درباره جنایات اسرائیل در غزه دارد؟
دقت شود که منظور امثال باقی از ماجرای حقوق بشر و انتقادات آنها به ستاد حقوق بشر قوه قضائیه این است که چرا این ستاد دائما مشغول آزادسازی فتنهگران و متهمان امنیتی نیست و همین عقلانیت ستاد حقوق بشر و سیستم قضایی ایران است که امثال باقی را در سمت مقابل آنها قرار داده است.
ارسال نظرات