چند روز قبل محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه در دولت های روحانی، با حکم پزشکیان، رئیس شورای راهبری دوره انتقال دولت چهاردهم شد.

ضمن یادآوری برخی اظهارات رئیس جمهور منتخب در ایام انتخابات، به چند نکته در مورد انتخاب ظریف به عنوان رئیس شورای راهبری و همچنین برخی موضع گیری های او طی چند روز اخیر اشاره می کنیم:

یک: ظریف اخیراً در گفتگوی ویژه خبری سیما گفت: «آقای دکتر پزشکیان نامزد جبهه اصلاحات بوده»؛ از طرفی، پزشکیان در مناظرات به صورت علنی گفت که «من جزو هیچ حزبی نیستم، نبودم».

البته ممکن است کسی غیر حزبی باشد اما از سوی یک حزب یا جبهه معرفی شود، اما مشکل این است که اگر به فهرست اسامی همین شورای به اصطلاح راهبری که ظریف مسئول آن است نگاه کنیم و در مجموع نیز به برخی اطرافیان و مشاوران آقای پزشکیان توجه کنیم، به راحتی متوجه می شویم که پزشکیان دل در گرو کدام تفکر و جناح دارد و چهره های کدام جریان سیاسی او را احاطه کرده اند. البته که باید یادآور شد وی یکی از گزینه ها مطرح شده جبهه اصلاحات برای انتخابات ریاست جمهوری بود.

دو: پزشکیان در ایام انتخابات به این موضوع اشاره کرده بود که دولت سوم روحانی نیست. در مقام عمل و با مشاهده اسامی شورای مذکور و همچنین حضور پررنگ برخی وزرا و مسئولین دولت روحانی در اطراف پزشکیان، حداقل بخش زیادی از مردم و نخبگان اینگونه قضاوت می کنند که دولت پزشکیان، امتداد دولت روحانی است.

سه: ظریف در صفحه فضای مجازی خود تصریح کرده است: «سازوکار فوق با دستور دکتر پزشکیان و به منظور استفاده از ظرفیت کارشناسان مختلف برای مشورت به ایشان ایجاد شده است». 

در ایام انتخابات، پزشکیان به طور مستمر از لفظ کارشناس استفاده می کرد. پرسش این است که با وجود حجم عظیمی از کارشناسان در کشور و ادعای غیر حزبی بودن رئیس جمهور منتخب، چرا باید شورای راهبری دولت جدید این ترکیب معنادار را داشته باشد؟

چهار: پزشکیان ادعای راه و مرام امیرمومنان (علیه السلام) را دارد. از آن طرف، ظریف در گفتگوی ویژه خبری، شاخصه های مضحکی را از جمله امتیاز شیعه نبودن را مطرح کرد. این اقدام توهین آمیز را چگونه می توان جمع کرد؟ به ویژه آنکه رئیس جمهور منتخب به زودی قسم خواهد خورد که پاسدار مذهب رسمی کشور باشد.

پنج: در کشور ما سال هاست که اقوام و مذاهب گوناگون در کنار هم با صلح و آرامش زندگی می کنند. در تاریخ جمهوری اسلامی هم در رده های گوناگون، مسئولینی داشته ایم که از اقوام گوناگون کشور بوده اند و هستند. جنس اظهارات ظریف می تواند خواسته یا ناخواسته دلیلی برای برهم خوردن این وحدت مثال زدنی باشد.

شش: با توجه به اصرار آقای پزشکیان بر لفظ «کارشناس»، چگونه او فردی مانند ظریف را مسئول شورای به اصطلاح راهبری قرار داده است؟ این پرسش مطرح است که ظریف چقدر آشنا به مسائل حکمرانی و مدیریت کشور در عرصه های گوناگون است؟ او حتی در عرصه سیاست خارجه -که حوزه کاری و تخصصی اوست- هم فاجعه آفریده و به درس عبرتی برای آیندگان تبدیل شده است! آنگاه مسئول شورایی شده که قرار است برای مدیریت اجرایی کشور تصمیم بگیرد!