نخستین توقع جامعه ایثارگری با روی کار آمدن دولت چهاردهم، تغییر ریاست بنیاد شهید و امور ایثارگران و گماشتن فردی دلسوز و پای کار و آشنا به شئون اداره این نهاد مهم به جای ریاست فعلی می باشد که روش مدیریتی وی همواره مورد انتقاد دلسوزان نظام مقدس جمهوری اسلامی بوده است.

فضای حاکم بر بنیاد با نهادن دروازه های ورودی امنیتی در همان ابتدای روی کار آمدن قاضی زاده، امنیتی و بسته شد.

این امر موجب طرد جامعه ایثارگری از حضور در بنیاد و عدم امکان پیگیری نیازها و ارتباط چهره به چهره ایشان با مدیران و مسئولان بنیاد شد.

دور ماندن جامعه هدف از مدیران خود از طرفی و به سخره گرفتن لزوم ارتباط افراد این جامعه با مسئولان دلسوز(البته در صورت وجود) موجب نفوذ جواسیس و بدخواهان در بدنه این جامعه شد و اقداماتی نیز در این زمینه شکل گرفت.

سرویس های جاسوسی خارج از کشور برای نفوذ، از برخی افراد استفاده کرده و موفق شدند در این جامعه رخنه کنند. 

برخی تجمعات هدفمند و بهانه تراشی ها با رویکرد واهی غرامت خواهی و اخاذی از اعضای جامعه ایثارگری، از مواردی لست که می توان در این زمینه به آنها اشاره کرد. 

اکنون، شرایط موجود در بنیاد و حساسیت آنچه بیان شد ایجاب می کند؛ فردی که از یک سو سابقه حضور در حفظ امنیت کشور و مردم را دارد و از سوی دیگر خود نیز ایثارگر و دارای سوابق اجرایی در این حوزه است؛ برای ریاست بنیاد شهید و امور ایثارگران انتخاب شود.

در بین گزینه های پیش روی پزشکیان، محسن انصاری با سوابق تحصیلی و کاری قابل قبول، سابقه خدمت رسانی موفق به ایثارگران طی ۱۲سال قائم مقامی بنیاد و همچنین عضویت در جامعه ایثارگری به عنوان رزمنده، جانباز و پدر شهید؛ بهترین و کارآمد ترین گزینه برای برون رفت از شرایط موجود حاکم بر بنیاد است.