محسن مهدیان مدیرعامل موسسه همشهری در یادداشتی نوشت:
 

یکم. هفته گذشته در جلسه حسابرسی شرکت همشهری، خانم سلیمانی مدعی شد که همشهری از فروش میراث گذشته اداره می شود. منظورشان این بود که با فروش املاک درآمد کسب می کند. بعد هم شرکت همشهری را متهم کردند به اینکه یک ملک در لواسان را زیر قیمت فروختند و به خریدار تبریک گفتند. 
 

دوم. در همان جلسه توضیح داده شد که اولا این ویژگی مدیریت گذشته بود که با فروش ملک حقوق پرسنل می داد و اینکار در دوره جدید هیچگاه اتفاق نیافتاده است. دوم اینکه اساسا در تهران ملکی فروخته نشده است. سوم اینکه اساسا ملکی در لواسان وجود ندارد که فروخته شود. 

سوم. بعد از جلسه مشخص شد ملک مدنظر ایشان مربوط به سال 1398 و فروش در دوره اصلاحات است. طبیعی است که انتشار این خبر موجی از اعتراضات به این اتهام و به اصطلاح گاف نظارتی را در رسانه ها و شبکه های اجتماعی منتشر ساخت. 

چهارم. انتظار این بود که خانم سلیمانی در جلسه بعدی بابت این اتهام عذرخواهی کنند. اما چنین نشد. خانم سلیمانی مدعی شدند که چرا مدیرعامل همشهری در جلسه از فروش ملک در سال 1398 بی اطلاع بودند.

پنجم. در همین جلسه مهندس چمران به عنوان رئیس جلسه توضیح دادند که در نقد کردن باید انصاف داشت. انتظار داشتن اطلاعات 7 سال پیش شرکت همشهری غیرمنطقی است. مدیرعامل همشهری در جلسه گفته بود که ما ملکی در لواسان نداریم که بفروشیم. 

و اما چند نکته ساده:

الف. در گزارش حسابرسی که در اصل نماینده شورای شهر آنرا تهیه می کند، بندهائی وجود دارد که اشکالات شرکت را نشان می دهد. سوال اول اینست اگر چنین خطا و تخلفی در شرکت وجود داشته است چرا در بندهای حسابرس نیامده است؟ و اگر در این سطح تخلف بوده است چرا گزارش حسابرسی مقبول شده است و نه مردود و یا حتی مشروط؟ مهمتر اینکه آیا خانم سلیمانی به عنوان رئیس کمسیون نظارت قواعد روشن حسابرسی شرکت ها را نمی دانند؟ 
 

ب. خانم سلیمانی سوال نکردند بلکه اتهام زدند. قضاوت قطعی کردند و حکم دادند. گفتند ملک را زیر قیمت فروختید و به خریدار تبریک گفتند و بر مبنای آن قضاوت کردند که شرکت با فروش ملک اداره می شود. یعنی از بیخ و بن همه گزاره ها غلط. آیا این نحوه نقد کردن و پرسش کردن و طرح ابهام است؟ فرق تخریب با پرسش و نقد روشن نیست؟

در نهایت اینکه؛ 

انتظار این بود که به حکم اخلاق و شرع و قانون خانم سلیمانی بابت این خطا و اتهام فسادی که زدند اقدام جبرانی و عذرخواهی می کردند. اگر چنین اتهامی را یک رسانه به یک نهاد بزند آیا عدلیه ورود نمی کند؟ 
متاسفانه این قبیل اظهارات در گذشته نیز سابقه داشته است. خانم سلیمانی یکبار دیگر درباره عملکرد مدیریت شهری گفته بودند طی سه سال گذشته مدیریت شهری هیچ دستاوردی نداشته است که با استقبال گسترده رسانه های ضدانقلاب همراه شد.

واقعیت اینست که؛ 

وظیفه شورای شهر نظارت است، نقد است، تذکر و حسابرسی است. مردم نیز همین را انتظار دارند. اما نظارت قواعد دارد. حداقل آن انصاف و البته کسب اطلاعات کافی است. این همان تذکری بود که امروز مهندس چمران نیز مطرح کردند. امیداست به حکم تقوا و اخلاق رعایت شود.