شهید "هادی محبی" در ۲۳ فروردین سال ۵۴ در خانواده‌ای تفرشی در تهران متولد شد؛ شهید محبی در سن ۷ سالگی به تحصیل علم و دانش مشغول شد.
این شهید والامقام با الگوگیری از برادر بزرگتر خویش که یکی از یادگاران و جانبازان دوران دفاع مقدس است، در راه احیای امر به معروف و نهی از منکر فعالیت مستمری داشت.
سرانجام در ۲۰ آذر سال ۷۸ مصادف با دوم ماه مبارک رمضان در حالیکه به وظیفه خود یعنی امر به معروف و نهی از منکر عمل می‌کرد، به ضرب چاقو به درجه رفیع شهادت نایل آمد. و نامش در آسمان شهادت در کنار دیگر شهدا درخشیدن گرفت.
گوشه ای از وصیت نامه شهید هادی محبی:
️بدانيد كه انسان تا آن گاه كه زنده است ميتواند كاري بكند وقتي كه مرد ديگر هيچ كاري نميتواند بكند. در آن هنگام تنها در گرو اعمالش است ، اعمالي كه پيش فرستاده است.
️حال بنگريد كه اعمال از پيش فرستاده با اخلاص توام باشد و آلوده به ريا نباشد. واي بر ما اگر اعمال ما يكسره تباهي و سياهي باشد،اگر حاصل عمر ما دست مايه اي براي آخرت نباشد .
در اين صورت اين زندگي به چه مي ارزد؟ زندگي و حال و روز آن كسي را بنگريد كه با اين اعمال بميرد .پس تا ميتوانيد و از دستتان بر مي آيد اعمال بي ريا انجام دهيد تا از هول روز قيامت و شب اول قبر ايمن باشيد.
ارسال نظرات