روزنامه شرق در یادداشتی نوشت: «تجربه دکتر ظریف و تیم دیپلماسی ایران در کاهش دامنه بحران ارزشمند، کارآمد و کارساز بوده است و نادیده انگاشتن آن به‌ دلیل ناآگاهی یا رقابت‌های داخلی، نابخشودنی‌ است... از برجام انتظار حداکثری نداشته باشید؛ همین که رخنه‌ای در ائتلاف آنان پدید آید، کافی‌ است.»

در ادامه این مطلب آمده است: «در کنار قدرت موشکی، باید به این مهم توجه کرد که قدرت اصلی در آن است که سیاست داخلی با اجماع شکل گیرد. حذف نیروهای سیاسی در داخل، مغایر با امنیت ملی است. دشمنان در پی تجزیه ایران هستند. دامن‌زدن به اختلافات داخلی و حذف «سیستماتیک» نیروهای سیاسی که هریک اسباب دلبستگی گروه‌هایی از مردمان به این آب و خاک‌اند، جز خسران، نتیجه دیگری ندارد. مهم‌ترین دلیل حذف «سیستماتیک» این نیروها به باور من ناآگاهی و ساده‌لوحی افراطیونی است که روز به روز قدرت می‌گیرند.»

این روزنامه اصلاح طلب در ادامه نوشت: «نباید حفظ و تقویت قدرت موشکی به معنای سبکسری و بی‌پروایی در منطقه و در روابط بین‌الملل باشد. این روزها برخی افراد ساده‌لوح که تجربه اجرائی کشورداری ندارند یا نمی‌توانند کوچک‌ترین واحد اداری را مدیریت کنند، بر مرکب مدیریت و مشاوره سوارند. اینان‌ روی صفحات کاغذ یا در سخن‌سرایی‌های پوچ، طرح‌های به‌ظاهر شجاعانه می‌دهند. هیهات که دولت بر بیراهه اینان برود. فرصتی برای آزمودن بی‌تجربگان نیست و دشمن در کمین است... در نظر بگیرید اگر دشمن توان موشکی ما را با فناوری‌های خود ناکام و ناکار کند، چه فاجعه‌ای در انتظار ماست. جنگ شش‌روزه را همگان به خاطر دارند که چگونه قدرت هوایی اسرائیل توانست نیروهای اعراب را زمین‌گیر کند.»

جریان اصلاح طلب هر چند وقت یکبار تاکید می کند که دچار یک بیماری تحت عنوان «خودتحقیری حادّ» است. قدرت نظامی و دفاعی ایران به عنوان عاملی بازدارنده، از گستاخی و دست درازی دشمن جلوگیری کرده است، با اینحال طیف تندروی اصلاح طلب با کوچک نمایی این «مولفه قدرت ساز» و بزرگ نمایی توان دشمن، مدعی است که طرف مقابل می تواند به راحتی با استفاده از فناوری، قدرت موشکی ما را نابود کند.

همین چند سال پیش بود که وزیر خارجه دولت روحانی در اظهارنظری تأمل برانگیز گفت: «آمریکا می تواند با یک دکمه تمام توان دفاعی ما را نابود کند»! اما مواردی از جمله اسقاط پهپاد فوق پیشرفته و گرانقیمت «ترایتون» و موشک باران پایگاه «عین الاسد» و موارد مشابه دیگر، بیش از پیش ثابت کرد که گزینه حمله نظامی به ایران سالهاست که از روی میز مقامات آمریکایی کنار رفته است.

این روزنامه اصلاح طلب مدعی شده است که «تجربه دکتر ظریف و تیم دیپلماسی ایران در کاهش دامنه بحران ارزشمند، کارآمد و کارساز بوده است»؛ گویا از نگاه این روزنامه اصلاح طلب، ۲ برابر شدن تحریم ها در دوره وزارت ظریف، کاهش دامنه بحران است! یا شاید هم صعود دلار از ۳ هزارتومان به ۳۲ هزارتومان در دوران وزارت ظریف، مصداق کاهش دامنه بحران است! و شاید بتن ریزی در قلب راکتور هسته ای از نگاه جریان اصلاح طلب مصداق کاهش دامنه بحران است.

جریان اصلاح طلب مدت هاست که با دوگانه دروغین «میدان-دیپلماسی» و «توان دفاعی-معیشت» در پی تضعیف مولفه های قدرت ایران است.

اکنون اسرائیل هم در داخل خاک سرزمین های اشغالی و هم در منطقه غرب آسیا دچار بحران های روزافزون است. ارتش اسرائیل اکنون از بادبادک های آتش زای جوانان فلسطینی هم وحشت دارد. رژیمی که شعار از نیل تا فرات را سر می داد، اکنون با بزدلی و وحشت، به دور خود دیوار حائل کشیده است، با اینحال این روزنامه اصلاح طلب به تحسین قدرت نظامی اسرائیل پرداخته است.

کم بیراه نبود که مقام های رژیم صهیونیستی در فتنه ۸۸ از افراطیون اصلاح طلب به عنوان سرمایه های اسرائیل در ایران نام بردند.