* رژیم صهیونیستی مدت‌ها بود که در پی اجرای پروژه‌ی جنگ داخلی در سوریه با هدف تجزیه این کشور بود،
اما نگران ایران بود*.

می‌ترسید مردم ایران عبرت بگیرند و به راحتی فریب رسانه ها و طرح آشوب های سازماندهی  شده در اتاق فکر اسراییل را نخورند

پس صبر کرد!

 ابتدا چهره‌ی سوریه را با چند نمایش اقتصادی و مانور سیاسی برای افکار عمومی ایران بزک کرد، مثل:

- رفع نمایشی تحریم‌های سوریه
- افزایش ۴۰۰درصدی حقوق کارمندان
- ایجاد آرامش موقت اجتماعی،
- بخشودگی بدهی‌های خارجی این کشور، 
- برداشتن تعرفه‌های گمرکی،
- پر کردن سوپرمارکت‌های سوریه با ارسال چند صد کانتینر بستنی و چیپس و پفک آمریکایی
- و دعوت از جولانی و استقبال گرم و لاکچری از او در کشورهای اروپایی، عربی و سازمان ملل

سپس رسانه‌هایشان به مردم ایران گفتند: 
دیدید؟ 
بشار اسد رفت، 
ولی سوریه نه تنها تجزیه نشد، 
بلکه خوشبخت تر هم شد! 
عزیز غرب و منطقه هم شد!
پس شما هم نترسید و بسم‌الله!

در همین فضا بود که پروژه‌ی حمله‌ی امنیتی ـ نظامی به ایران، با پیوستی عمیق از اغتشاشات اجتماعی از پیش طراحی شده، کلید خورد؛

 هدف: انهدام کامل جمهوری اسلامی.

که در آخر دست از پا دراز تر
زیر ضربات نابودگر موشکی ناچار به درخواست آتش بس شد و عقب نشینی کرد
و فهمید به دیوار سفت خورده!

 و حالا که از دسترسی به اهدافش در ایران ناامید شده 

 *پروژه نهایی در سوریه را استارت زده
یعنی آغاز جنگ های شهری خون بار ،
فتنه ای به مراتب فجیع تر و خونبار تر‌ از فتنه داعش در این کشور*

جنگی که به فراتر از مرز های سوریه هم کشیده خواهد شد (اردن-عراق-لبنان)

*روزهای بسیار سختی در انتظار کشورهای تمدن‌ساز بین‌النهرین است*…
انتهای پیام/