حاشیه سازی جدید دبیرکل غیرقانونی حزب اصلاح طلب

این چهره سیاسی اصلاح‌طلب تصریح کرده است: «خداوند در کلام الهی هیچ اجباری حتی در دین قرار نداده، بر همین اساس نیز نباید برای پوشش جامعه اجبار ایجاد کرد»!

نگرش های سطحی و مختل بسیاری از اصلاح طلبان، اختصاصی به مسائل سیاسی ندارد و دامنه این نگاه های سطحی همواره به مسائل فرهنگی و اجتماعی هم کشیده شده است؛ به گونه ای که التزام به آنها اثرات ویرانگر اجتماعی، اخلاقی و فرهنگی برای جامعه به بار خواهد آورد؛ همانگونه که در گذشته نیز این اتفاق به صور مختلف رخ دادهف است.

در هر صورت، مسائل مربوط به حجاب، جوانان، حقوق زنان و ... همواره جزو مسائلی بوده که اصلاح طلبان از طریق آن مردم را فریب داده اند و برای مقاصد سیاسی خود در انتخابات و ... استفاده کرده اند.

در حال حاضر نیز که در شرایط اضمحلال این جریان فکری قرار داریم و افتضاحات هشت سال دوران مدیریتی این تفکر، هنوز هم از یاد مردم نرفته است و اتفاقاً این روزها اثرات به جای مانده از آن را با گوشت و پوست خود لمس می کنند، باز هم بعضی از آنها به جان مردم و جامعه افتاده اند!

اخیراً آذر منصوری، دبیر کل غیرقانونی حزب اتحاد ملت در مصاحبه ای با یک سایت خبری اصلاح طلب، موضوع حجاب و پوشش را مطرح کرده و مدعی شده است: «اساساً پوشش اجباری چه در جامعه متنوع ایران و چه هر جامعه دیگری به دلیل اجبار در امری خصوصی؛ به ضد خود تبدیل می شود».

اما ظاهراً این فرد توجه نکرده است که در نقاط مختلف دنیا، ورود حکومت ها به موضوع حجاب – چه در جهت مثبت آن و چه از جنبه منفی – به این دلیل است که حجاب، بیشتر یک موضوع اجتماعی است و در مورد حضور زن در فضای اجتماع – و نه در پستو و درون خانه – است که قانون می گذارند. مثلاً در نقاط مختلف دنیا، بر اساس فرهنگ هر کشور و نوع گرایش ها و دغدغه ها، در دانشگاه ها، ادارات و یا حتی اماکن  عمومی در مورد پوشش و حجاب افراد، قانون می گذارند.  

این اتفاق هم به دلیل اثری است که نوع پوشش مردان و زنان بر فضای عمومی و رفتار سایر شهروندان به جای می گذارد.
 
همچنین منصوری در جای دیگری گفته است: «واقعیت امر این است که زنان در جامعه امروز حس شهروند درجه دو بودن را از رفتار حاکمیت دریافت می‌کنند».

اما واقعیت این است که اتفاقاً حجاب به دلیل اهمیت وجود زن برای اسلام است. اینکه نخواهیم عده ای به زن به عنوان یک کالا و ابزار جنسی در جامعه نگاه کنند و عقل، سرشت انسانی و خلقت پاک او مورد توجه قرار گیرد، شهروند درجه دوم حساب شدن او نیست، بلکه مهم دانستن اوست.

اینکه از همان ابتدا راه را برای مزاحم شدن عده ای اراذل و اوباش ببندیم و امنیت روانی و آرامش را به زنان جامعه هدیه دهیم، یعنی اینکه برای زنان و دختران این سرزمین اهیمت قائل شده ایم.

بررسی ها نشان می دهد که در سطح اجتماع، مزاحمت برای نوامیس و آسیب های فرهنگی و اخلاقی در جاهایی بیشتر است که نسبت به موضوع پوشش زنان، تساهل و تسامح و بی اعتنایی صورت گرفته است.

اما وی پا را از این فراتر گذاشته و خواسته است تا دختران و پسران از همان سنین ابتدایی مانند خارج از کشور در کنار هم باشند! در این زمینه بیان می کند: «اگر سیستم آموزشی اجازه تحصیل همزمان دختران و پسران را ابتدای امر آموزش داده بود، دیگر لازم نبود تا این حد تلاش شود تا برای رفع برخی نگرانی‌ها، اقدامات عمدتاً قهری صورت بگیرد».

فارغ از اینکه اخبار، گزارشات و تحقیقات، خلاف این مطلب را می رساند؛ پرسش اینجاست که در کجای این کره خاکی با تحصیل همزمان دختر و پسر در یک مکان، نگرانی ها در مورد آسیب های اخلاقی و فرهنگی و همچنین آمار تعرض و.. کاهش پیدا کرده است؟!

این چهره سیاسی اصلاح‌طلب تصریح کرده است: «خداوند در کلام الهی هیچ اجباری حتی در دین قرار نداده، بر همین اساس نیز نباید برای پوشش جامعه اجبار ایجاد کرد».

 اجمالاً باید گفت که اجبار و اکراهی نبودن اصل دین برای اشخاص، دلیل بر رها کردن فضای عمومی جامعه و بازگذاشتن مسیر بی بند و باری یا حرمت شکنی در سطح جامعه نیست!

مثلاً اگر کسی به دلیل کافر بودن و یا به دلیل عدم پذیرش، حکم «حرمت شرب خمر و مصرف مشروبات الکلی» را قبول ندارد، آیا می تواند در ملأعام شیشه شراب را سر بکشد؟! قطعاً جواب منفی است. زیرا حد شرب خمر بر او جاری می شود؛ اما نه برای اینکه اعتقاد به عدم حرمت ندارد، بلکه به این دلیل که در یک جامعه اسلامی پرده دری کرده و هیچ ابایی هم از این کار نداشته است و اتفاقاً از طرفی در حال تبلیغ یک حرام الهی است.

به عبارت دیگر، در پذیرش اصل دین، بلکه حتی در انجام فروعات و اعمال شخصی مانند نماز و یا حجاب در میان افراد درون خانه نیز هیچگونه اجباری نداریم، چون جنبه شخصی دارد و خود فرد باید در روز قیامت پاسخگوی کوتاهی های خود باشد و بر اساس آن مجازات شود. اما وقتی فعلی جنبه اجتماعی پیدا کند، موضوع فرق می کند؛ از همین رو، میان عمل حرام و تظاهر به عمل حرام، در شرع و قانون، فرق گذاشته شده است.

از این اظهارنظرها گذشته، چند وقت پیش بود که فیلمی در فضای مجازی منتشر شد و در آن، آذر منصوری در ضمن مصاحبه ای، به بیان رابطه عاطفی خود با سگ درون خانه اش پرداخته و به نوعی خواسته است تا سگ بازی خود را هم به مردم نشان دهد!  

در هر صورت بیان این حرکات از سوی جریانی که چه در عرصه سیاسی و چه در عرصه فرهنگی و اجتماعی چهره اش دیگر نخ نما شده است، اصلاً عجیب نیست!



البته این، وضعیت فکری و سبک زندگی فردی است که او را دبیر کل و رأس این حزب می خوانند. حزبی که در بیانیه اعلام موجودیت خود، که در سال 94 منتشر شد، از واژه دین استفاده ابزاری کرده است تا چهره خود را موجه نشان دهد.

برای مثال در بخشی از این بیانیه آمده بود: «اصلاحات یعنی تعمیم و تعمیق مردم‌سالاری سازگار با دین»! یا اینکه در بندهای آخر آن، «تکیه بر موازین دینی و معیارهای قانونی و قواعد اخلاقی، انسانی، اجتماعی و سیاسی» و « اعتلای ایران و اسلام» را دغدغه خود دانسته است!

از این جالب تر اینکه در همان خط اول بیانیه، از آیه 104 سوره آل عمران استفاده کرده است: «وَ لْتَکُنْ مِنْکُمْ أُمَّةٌ یَدْعُونَ إِلَی الْخَیْرِ وَ یَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ یَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ أُولئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ »

باید به آنها گفت که اگر نمی توانید حرف عمیق دینی و فرهنگی بزنید و یا حتی نمی توانید به آنچه که در بوق و کرنا می کنید، ملتزم باشید، حداقل سکوت کنید تا بیش از این بی اعتبار نشوید.

البته که این نگاه خوش بینانه است چرا که مرور رفتارهای جریان مدعی اصلاحات از زمان اعلام وجود تا امروز موید آن است که افراد این جریان برای بازی های کثیف سیاسی خود خط قرمز ندارند. دین و مقدسات بارها از سوی آنان یا مورد حمله واقع شده و یا مورد تحریف قرار گرفته است.

ارسال نظرات

;