محمد ایمانی طی یادداشتی در کانال تلگرامی خود نوشت: آنتونی بلینکن، وزیر خارجه آمریکا گفت "بازی امشب تیم ملی آمریکا و ایران در جام جهانی، یک مسابقه ورزشی است و جنبه سیاسی ندارد".

پیش از وی، الینا رومانوفسکی، سفیر آمریکا در بغداد در صفحه توییتر نوشته بود "امشب مسابقه بزرگی است؛ تیم ملی آمریکا مقابل تیم ملی ایران به میدان خواهد رفت. در حالی که من طرفدار تیم ملی آمریکا هستم، هر یک از تیم ها به خاطر مردم خود و آرزوهای آنان بازی خواهد کرد".

اما رسانه های آمریکایی مامور بودند تا آخرین ساعات، جنگ روانی علیبه تیم ملی ایران را ادامه دهند؛ شاید که از این طریق، تیم ملی آمریکا، عقب ماندگی اش را جبران کند و ضمنا، به امید و اعتماد به نفس ملت ایران هم ضربه بزنند.

وبسایت صدای آمریکا، بر خلاف ادعای بلینکن، مطلبی آمیخته با بلاهت را تحت عنوان "حمایت وزارت خارجه آمریکا از ورزشکاران ایرانی در آستانه رویارویی در جام جهانی" (!) منتشر کرده و نوشت:

"این وزارت، پیش از بازی سه‌شنبه آمریکا مقابل ایران در جام جهانی، با بازیکنان ایرانی که در صحنه بین‌ المللی از خواندن سرود ملی جمهوری اسلامی سر باز زدند، ابراز همبستگی کرد. این وزارت‌ گفت که شانه‌ به‌ شانه ورزشکاران ایرانی که در جریان مسابقه خود با انگلیس از خواندن سرود ملی ایران خودداری کردند، می‌ایستد. این وزارت‌ همچنین اعلام کرد که پس از تهدیدات حکومت برای تنبیه بازیکنان فوتبال، ایران را در هفته‌ های آینده تحت نظر خواهد گرفت. به‌ نظر می‌رسد تهدیدات دولت ایران، که می‌ تواند شامل مجازات‌ های شدید پس از بازگشت بازیکنان فوتبال به این کشور باشد، بر این بازیکنان تاثیرگذار بوده، چرا که آنها در بازی دوم خود مقابل ولز، این سرود را بدون رضایت قلبی خواندند. سخنگوی وزارت خارجه آمریکا گفت که از حقوق همه ورزشکاران برای ابراز نظر آزادانه حمایت می‌کند".

این عملیات گل درشت -مثلا برای ایجاد شکاف میان ملت ایران- نشان می دهد که آنها از همدلی تیم ملی ایران در بازی دوم (ولز)، همخوانی سرود ملی، و داشتن روحیه و نشاط بالا که به پیروزی و شادمانی ملت ایران ختم شد، شدیدا ناراحتند.

قطعا با این حجم از خدعه و دغلبازی، باید به جای جایزه FAIR PLAY (بازی جوانمردانه)، مدال "بازی کثیف" را به تیم آمریکا داد. منطقا وقتی یک تیم، خود را در موضع ضعف و ناتوانی می بیند، به جای بازی جوانمردانه و فنی، مرتکب بازی کثیف می شود.