نزدیک به ۱۰۰ روز پس از روی کار آمدن دولت پزشکیان اصلاح‌طلبان رادیکال در حال بررسی کارنامه دولت هستند، برخی از لایه‌های تندرو از همین حالا سودای حرکت به سوری شورش‌های کور را کلید زده‌اند.

روزنامه اعتماد نزدیک به دولت در گفتگو با میردامادی از اعضای حزب منحله مشارکت از تغییر ذائقه عمومی جامعه در برابر سیاست‌گذاری‌های منطقه‌ای خبر داده و نوشته است:

اظهارات و شعارهایی که برخی رادیکال‌ها و بعضا نظامیان در حوزه سیاست خارجی سر می‌دهند و هزینه‌های آن متوجه ایرانیان و کل کشور می‌شود. اینها مسائلی هستند که تاوان بسیاری برای ایران و ایرانی داشته است. در حقیقت بسیاری از هزینه‌هایی که در بخش سیاست خارجی پرداخت می‌شود، هزینه‌های کارهای نکرده و شعارهای داده شده است. شعارهایی سر داده می‌شود که نمی‌توان آنها را محقق کرد، اما چون شعارهای مرتبط با آن سر داده می‌شود هزینه‌های آن هم ناچار پرداخت می‌شود. در ماجرای اخیر که اروپایی‌ها مواضع تندی درباره مساله هسته‌ای ایران اتخاذ کردند به اظهارات افرادی در ایران در بحث هسته‌ای اشاره می‌شود که شاید اساسا ضرورتی برای بیان دیدگاه‌های هسته‌ای توسط آنها وجود نداشت.

این روزنامه در ادامه با تحریک کردن جامعه نوشته است:

دولت باید به نحوی عمل کند که همه ایرانیان احساس کنند به خواسته‌های‌شان در این دولت توجه می‌شود و همه ایرانیان هم خواهان موفقیت دولت باشند. موفقیت دولت را موفقیت خود دانسته و برای توفیق آن تلاش کنند. در نقطه مقابل هم شکست دولت را شکست خود بدانند. این ضرورت هم در مورد مردم و هم در مورد نهادهایی که از قدرت سهمی دارند مساله مهمی است!

روزنامه هم‌میهن نیز در سرمقاله خود به مازوت‌سوزی سیاست پرداخته و می‌نویسد:

می‌دانیم که نیروهای مزاحم درون‌ساختاری به‌سرعت دست به کار تخریب می‌شوند و کسی مانع اقدام آنان نخواهد شد. از همه بدتر اینکه هنوز نتوانسته‌ایم اعتماد ضربه‌دیده با مردم را در حد مطلوب بازسازی کنیم، حداقل در حدی که بتوان سیاست‌های مهمی را به اجرا درآورد. نه‌تنها این اعتماد بازسازی نشده؛ بلکه نیروهای مزاحم به‌شدت دنبال تخریب آن هستند از جمله فشاری که برای اجرای مصوبه زیان‌بار موسوم به حجاب و عفاف وارد می‌کنند، درحالی‌که خیلی خوب می‌دانند دولت قادر به اجرای آن نیست و باید فکر دیگری کنند.

برخی از تحلیل‌گران سیاسی اعتقاد دارند که یکی از اهداف اصلاح‌طلبان رادیکال ایجاد دوقطبی‌های کاذب اجتماعی است، یکی از راهکارهایی که می‌تواند به جلوگیری از دوقطبی شدن جامعه کمک کند، ایجاد زمینه‌های گفت‌وگو درباره مسائل کم اهمیت چون حجاب و فیلترینگ میان گروه‌های مختلف است که به جای تمرکز بر جلب رضایت یک طرف و ایجاد جبهه‌های جدید دولت را در باتلاق رها خواهد کرد.

اما نکته مهم آن است که بخش رادیکال اصلاحات به گفتگو سیاسی، صندوق رای و... اعتقاد نداشته و تمایل دارد در خیابان با حاکمیت وارد دیالوگ شود تا به تعبیر خودش امتیاز بگیرد!

در حالی که دولت از بروز هر نوع فضای تنش و تقابلی در فضای سیاسی پرهیز دارد، لایه‌های تندرو در جریان اصلاحات با فرستادن پالس عبور از دولت در حال هل دادن پزشکیان به سوی تنش با نظام هستند.