اوکراین و اروپا غائبان ناراحتِ نشست ریاض در پاریس گرد هم آمدند،اروپا و اوکراین برای معامله روی میز بودند میان روسیه و آمریکا شاید حقارت آمیز ترین صحنه ای بود که کشور های اروپایی می توانستند شاهد آن باشند

مهم ترین دغدغه آن ها تضمین امنیت اروپا و اوکراین است

آن ها پیگیر افزایش بودجه دفاعی اروپا و استقرار صلح بانان در اوکراین هستند

ترامپ با الحاق بخش های تصرف شده اوکراین به روسیه و عدم عضویت اوکراین در ناتو موافقت کرد

فراتر از آن ترامپ درخواست کرد به ازای ۳۵۰ میلیارد دلار کمک آمریکا و انتقال تسلیحات نظامی به اوکراین مالکیت بخشی از معادن استراتژیک این کشور به آمریکا واگذار شود

این یعنی شکست اروپا و اوکراین به عنوان یک پیش فرض تعیین کننده در توافق آینده روسیه و آمریکا پذیرفته شد 

ترامپ می گوید محبوبیت زلنسکی با این جنگ بی فایده به زیر ۴ درصد سقوط کرده ،این حرف می تواند آغازی برای حذف سیاسی زلنسکی به عنوان پیش شرط روسیه ارزیابی شود

البته صلح دائمی در اوکراین به آسانی محقق نمی شود،خواسته های اروپا و اوکراین باید دیده شود

روسیه نیز طیف وسیعی از شرایط را برای امنیت ملی خود و آینده اوکراین و ناتو پیگیری خواهد کرد.

الحاق سرزمینی یکی از جنبه های حساس و قابل تامل است دقیقا مثل ادعاهای مالکیتی ترامپ بر پاناما و گریلند... بر اساس این ادبیات تکانه های ژئوپلیتیکی کاملا قابل پیشبینی است.

آمریکا از کارت اوکراین برای مهار روسیه استفاده می کند چراکه اوکراین توفیق چندانی برای مهار روسیه بدست نیاورد و پیشروی های قوای روسیه همچنان ادامه دارد پیروزی قاطعانه روسیه تبعات زیان بار تری برای امنیت ملی اروپا در پی خواهد داشت

پایان جنگ اوکراین بر طیف وسیعی از مسائل جهانی تاثیر می گذارد

استراتژی امنیتی قاره اروپا بروزرسانی خواهد شد و تعریف جدیدی پیدا خواهد کرد

پرونده هسته ای ایران متاثر از پایان جنگ خواهد شد

افزایش تقاضا برای انرژی روسیه و آثار صلح اوکراین برای آینده قفقاز و طرح های ترانزیتی و کریدوری نیز از این قاعده مستثنی نیست

می ماند این مساله،الحاق اراضی اوکراین به روسیه و عدم عضویت ابدی اوکراین در ناتو و حذف سیاسی زلنسکی نمی تواند صرفا نتیجه یک پیروزی سخت نظامی باشد

یاد ژوزف استالین رهبر جماهیر شوروی افتادم که بعد از تعلل فرانسه و بریتانیا برای تشکیل خانه ملی یهود در فلسطین این استالین بود که با تشکیل دولت اسرائیلی تیر آخر را به پیکره جهان اسلام وارد کرد.

دقیقا توافق سایکس پیکو به ذهنم خطور کرد که بعد از فروپاشی عثمانی ممالک عربی به واحدهای کوچک تقسیم می شوند، سوریه و لبنان بعد از سال ها حضور ایران و محور مقاومت برای آزادی فلسطین و تضعیف اسرائیل سرانجام به تنظیم کارخانه خود بر می گردند آن هم با محوریت عربستان سعودی.

آرامش قفقاز و عدم تغییر وضعیت نیز می‌تواند به عنوان یک داده درکنار همه این مسائل دیده شود. سکون در قفقاز به نفع ماست.

استالین بعد از تشکیل دولت اسرائیلی پشیمان شد و همکاری ها با اعراب به ویژه مصر و سوریه را افزایش داد ،با این تفاوت که الان اعراب همسویی کامل با اسرائیل دارند و سوریه نیز به جرگه آن ها اضافه شد و لبنان نیز چنین انتظاری را خواهد داشت تا احیای سایکس پیکو تکمیل شود.

بیسوادهای وطنی نسبت به وضعیت اوکراین می گویند این عاقبت اعتماد به غرب است،خیر این عاقبت شکست بر آمده از خطای شناختی و ادراکی در سطح کلان است

اینهم یک تحلیلی است که در گوشه ذهن باید به آن فکر کرد 

ابوقاسم