شهید براتعلی داودی در ۱۳۳۷ در مشهد مقدس در خانواده ای محروم متولد شد. او از نوجوانی به جلسات مذهبی و عزاداری سیدالشهدا(ع) متمایل شد.
شهید داودی به سیدالشهدای مسجد امام حسین(ع) مشهد شهرت دارد و کسی بوده که تمام لحظات زندگیش وقف خدا بوده است.براتعلی از همان دوران کودکی به اسم ماشاالله (ماشال) مشهور شد و او را به این نام می‌شناختند
معروف شدن و مشهور شدن براتعلی به این اسم به چند دلیل است. اولین آن به خاطر جثه و هیکل درشتی بود که از همان بدو تولد به ارث برده بود.
دلیل دیگر،رد شدن چرخ گاری اسب از روی سرش در دو سالگی و بهبود ایشان با توسل به امام رضا (ع) و دعای مردم در طول کمتر از یک هفته بود
دلیل اصلی به خاطر تواضع و روحیه‌ی پهلوانی و اخلاق مناسب و احترام فوق العاده به نوجوانان، علی رغم فیزیک بدنی مناسب و قدرت ایشان بود
پس از پیروزی انقلاب اسلامی و با آغاز جنگ تحمیلی سه سال در جبهه های مختلف به نبرد با دشمنان انقلاب پرداخت.
وی یک مرتبه در عملیات طریق القدس مجروح شد و یک مرتبه نیز در کردستان مجروح شد و یکی از انگشتان دست چپش قطع شد.
در نهایت در پیرانشهر بر اثر آسیب دیدگی شدید و قطع یک دست و دو پا در ۲۸ فروردین ۶۲ به شهادت رسید.
ارسال نظرات