خانم الهه کولایی، از فعالان اصلاح‌طلب به تازگی طی اظهاراتی در یک میتینگ سیاسی به روابط ایران و روسیه اشاره کرده و گفته است: بر خلاف بعضی گرایش‌ها از غرب به سمت شرق و از شرق به سمت غرب که الزام ژئوپلیتیک ما نیست، ما در طول این سال‌ها شاهد یک گرایش پایدار در رویارویی با آمریکا بوده‌ایم. ما به دلیل بی توجهی به این الزام ژئوپلتیکی عملا مورد بهره‌برداری روسیه قرار گرفته‌ایم. من نمی‌دانم روابط راهبردی که از آن صحبت می‌شود، چطور با این رفتارها تنظیم می‌شود؟

به گزارش جماران، او همچنین می‌افزاید: افرادی در کشور هستند که تصور می‌کنند، با رویارویی با آمریکا این نوع ارتباط با روسیه می‌تواند برای ما چاره‌ساز باشد و به منافع ما کمک کند، متأسفانه به این تغییرها توجه نمی‌کنند که چقدر جهان و رابطه بین بازیگران تحول پیدا کرده است.

*خانم کولایی در جریان ادعای ایجاد گرایش پایدار در رویارویی با آمریکا مرتکب تحریف تاریخ شده‌اند زیرا واقعیتی که مردم ایران طی دهه 90 دیدند؛ تعشّق کلان برخی مقامات دولتی به مذاکره با آمریکا بود که سرانجام به پروژه برجام هم رسید اما هیچ دستاوردی را شامل حال دولت وقت و مردم ایران نکرد.

پس بر خلاف ادعای خانم کولایی اتفاقا جریان معتقد به مذاکره؛ امتحان خود را طی یک دهه اخیر کاملا پس داده و درایت رهبر معظم انقلاب در باز گذاشتن معقول دست این جریان نیز توانست اثبات کند که اینان هیچ چیز جز "خسارت محض" در چنته ندارند و ادعایشان پیرامون حل مشکلات کشور بوسیله مذاکره با آمریکا یک ادعای درست نیست.

از همین رهگذر باید از خانم کولایی بابت جمله " من نمی‌دانم روابط راهبردی..." انتقاد کرد که گویا متوجه فلسفه پیمان‌های راهبردی بین کشورهای هژمون نیستند و طوری هم متوجه نیستند کأنه اهمیت و انتفاع این پیمان‌ها برای مردم را برنمی‌تابند!

اینکه ایران اسلامی در یک عقلانیت اثباتی و منافع‌محور؛ تشخیص می‌دهد که می‌تواند با چند کشور هژمون مثل چین و روسیه پیمان راهبردی داشته باشد، از مردم بوسنی و هرزگوین در قلب اروپا دفاع نظامی کند، در مقابل تحریم‌های آمریکا به ونزوئلا و لبنان سوخت‌ رسانی کند و... هیچیک به تعادل الّا کلنگی در مواجهه با آمریکا ربطی ندارد.

بلکه اینها اقتضائات حکومتی است که توانسته به هژمون تبدیل شود و اکنون باید منافعش را در فرامرزها به صور مختلف تأمین و تحصیل کند.

بله! حتما تعاملات با کشورهای خارجی نباید بر مبنای تعشّق و یا تغییر ایدئولوژی‌های درست یک کشور باشد. لکن پر واضح است که ایران اسلامی حتی اگر تحریم هم نبود و با آمریکا تعامل داشت هم اما پیمان راهبردی با کشورهای هژمون که برخی منافع مشترک را با آنها داریم یک ضرورت بود.

ترویج نگاه درست نسبت به پیشرفتگی و عقلانیت حاکمیتی یک کشور وظیفه نخبگان است و آنها که در این وظیفه کاهلی می‌کنند یا احیانا بر خلاف آن حرکت می‌کنند؛ عملا به مجازات عقلانیت برخاسته‌اند.